Abelly Wheeler, de zeilboot die niet naar een persoon werd genoemd zoals men zou denken, maar het eerste gebrabbel opriep van de zoon van de eigenaar: "abeliwile".
De Gascon, dit snelle escorteschip dat in 1977 uit de vaart werd genomen, waar een Recreant zijn kajuit van 10 vierkante meter deelde met bijna een dozijn metgezellen.
Brin De Folie, toepasselijk genoemd omdat het werd aangekocht door twee vrienden die elkaar 35 jaar lang uit het oog hadden verloren en elkaar terugvonden om samen hun droom te verwezenlijken.
Om de volledige antwoorden op vraag twee te weten te komen, ga naar de wekelijkse stemming aanstaande zaterdag.
De herinneringen van Atanahoué komen dag na dag tot leven. We vroegen je naar je eerste herinneringen en boten, en nu willen we graag meer weten over je eerste Tussenstop ...
Klik hier voor meer informatie over de "Reis van Atanahoué".
Hoofdstuk 1, vraag 3: mijn eerste Tussenstop
"De reiziger heeft een geheugen van namen en geuren dat hem voortdurend terugbrengt naar de aanloophavens van gisteren". aldus Olivier Weber in zijn werk Je suis de nulle part : Sur les traces d'Ella Maillart.
Tussenstops zijn een integrerend deel van een zeereis en geven vaak aanleiding tot unieke, ontroerende of zelfs humoristische herinneringen. Herinner je je eerste Tussenstop ?
➡️ Om te antwoorden, klik hier.
Tussenstops van de dag : Suzy Solidor & Louis Aragon
Voor het eerst Tussenstop in 1938, om Suzy Solidor haar mooiste lied te horen zingen, L'Tussenstop, hymne aan de liefde en lied van de zeelui
🎧 LUISTEREN: "L'Tussenstop " van Suzy Solidor te beluisteren op Youtube, Spotify en Deezer
Tweede Tussenstop in 1942,
te lezen Louis Aragon componeerde zijn mooiste liefdesgedichten ter ere van de vrouw van wie hij hield, zoals "L'Tussenstop ", uit de bundel Les Yeux d'Elsa:
"De reizigers van Europa spraken over zaken
De ogen van de uitkijk aanbaden de horizon
In het ruim waar duistere zouten walsten
De droom van de muiters kronkelde in de ijzers
Laten we vergeten dat ze dorst hebben want wij worden dronken
Op het promenadedek wordt een hels spel gespeeld
Veehandelaren die door de wind ontdaan werden
In vier slagen van de dobbelsteen verloren ze hun lading
Plotseling wordt de hemel wit en rijzen de rotsen op
Zuiver als een nacht die met een schaar is geknipt
Het is een eiland Zie zijn kroon van vogels
De dolfijnen rondom springen als karpers
De zee die er tegenaan komt breken zijn schuine kant
Van zuchtend schuim omgeeft het met een sjaal
Heb je de droefheid van de harpen gehoord
Naar de muzikale vingers die de wateren strelen
Van welke voorbestemde Vrouwe van bevrijding
Wacht je op de zwarte steen op de komst
Wit waarvan het blauwe staal de kleine vuisten omcirkelt
Waar de robijnen van een krankzinnige armband bloeden
De zeelieden keken naar deze onbekende vrouw
Vreemd versierd in de kleuren van het lijden
Vastgebonden aan het rif begrensd door onverschilligheid
Zo mooi dat ze huiverden toen ze zagen dat ze naakt was
Andromeda Andromeda, o tedere gevangene
Ben jij het niet die weent en Medusa die lacht
Heeft de moderne Perseus het op zich genomen
Op het vliegende paard de spijbelende school
In de dagen waarin wij leven zijn de helden vergaan
Ik verwacht van de Goden niet langer de laatste belediging
Ga en zeg dat Andromeda dood is op haar eigen manier
In haar gouden haren dromend van Parijs
Ga en vertel de dove wereld dat ene Andromeda
Die zij denkt in het hart van de zeeën voor altijd vergeten
Moge slaaf sterven aan haar gebonden rots
Zilverogige Medusa cirkelt om haar heen maar
Bij nacht schrikt de nachtegaal de zwijnen af
Want alle tirannie in zichzelf brengt remedie
Ah hef de hemel op miljoenen van Archimedes
Die mijn lied zingen vernederde reuzen
De zee is, net als het zand, onderhevig aan luchtspiegelingen
De ruimte wist een plooi in haar bewegende gordijn
Ik dacht dat ik een eiland zag in de oksel van de wind
En het eiland dat de taal van scheepswrakken schreeuwde
Is slechts de illusie die me vaak terugvoert
Sinds ik zonder moed het land verliet
Meer lui dan de vogel, koos ik voor mijn werk
Om naar de zon te kijken op het voorschip
Ik wacht tevergeefs op de aanloophavens van het lot
Earth But this is not the land where you were born
How quiet It feels like a conquered country
The tweed and tussor-clad passengers
Find this journey quite exquisite
The sea is a queen They are her prince-consorts
En het leven ging voorbij als de Azoren
Zei de dichter Vladimir Majakovski "
📚 LEES: "L'Tussenstop ", Les Yeux d'Elsa, Louis Aragon hier te downloaden
Wij hopen dat deze reis door de tijd uw verbeelding heeft gevoed. Herinnert u zich uw eerste Tussenstop ? Vertel ons erover door de derde vraag te beantwoorden.