Hoe kiest u een aanlegplaats?
Sommige ankerplaatsen zijn op de kaarten aangegeven, maar niet alle. Zoals het gezegde luidt: "Alles wat niet verboden is, is toegestaan". U zult dus de gelegenheid hebben omuw boot op veel verschillende plaatsen voor anker te leggen tijdens uw vaart.
Anderzijds worden op de zeekaarten ook verboden sectoren aangegeven waar soms specifieke voorschriften gelden om het aanmeren van uw boot te organiseren. Dit is bijvoorbeeld het geval in het Nationale Park van Port-Cros en Porquerolles in de Middellandse Zee. De vaarinstructies vermelden de beperkingen of bijzondere voorwaarden die inherent zijn aan het varen en aanmeren in deze gebieden. Let bijvoorbeeld op onderzeese kabels en wrakken. Deze beperkingen vloeien vaak voort uit de wens om de zeebodem te beschermen en meer in het bijzonder dePosidonia Herbarium, die sinds 1988 als beschermde soort is aangemerkt.
Een beschutte baai is niet alleen minder belastend voor de aanmeeruitrusting en de boot, maar stelt u ook in staat voorrang te geven aan het comfort aan boord. Ankeren is een kwestie van anticiperen zowel wat betreft de technische voorbereiding als wat betreft de uitleg die aan de bemanning moet worden gegeven en de rolverdeling.
Het succes van een goede aanlegplaats hangt dus af van de voorbereiding ervan. Om het juiste gebied te kiezen om uw boot voor anker te leggen, moet u dus controleren of de plaats die u kiest aan deze vier kenmerken voldoet:
- De goede prestaties van de zeebodem
- de diepte van de aanmeerzone, debeoordeling van de stroming en de getijsituatie (getijdenverschil en -coëfficiënt)
- Veiligheid van de aanmeerplaats
- Beschikbaarheid binnen het aanmeergebied
Ontdek de netwerkpoorten Port Adhoc
Met welke factoren moet rekening worden gehouden bij de keuze van een aanlegplaats?
Bij het kiezen van een ankerplaats en de juiste ankermethode zijn er drie sleutelfactoren waarmee u rekening moet houden om veilig te kunnen ankeren: de aard van de bodem, het getij en de stroming, en het weer.
De aard van de achtergrond
Verankering is afhankelijk van de aard van de zeebodem. De kaarten tonen de samenstelling van de zeebodem. Het anker houdt over het algemeen goed stand op zanderige, kleiachtige of compacte zandbodems. Grasbodems (behalve Posidonia) bieden een goede houvast wanneer het anker in de bodem kan doordringen. Rotsen, koraal, grind en vloeibare modder leveren meer moeilijkheden op.
Het getij en de stroming
Over het algemeen komt de richting van de golven overeen met de windbedding en geeft de boot, uitgelijnd aan de ankerketting, een merkbaar comfort. Maar soms genereert een hoek van 90° tussen de richting van de golven en de richting van de wind een onaangename en ongemakkelijke beweging, de boot "rolt"... niets is onaangenamer dan een rollend anker.
Indien de ankerplaats zich in een getijdengebied bevindt, moet de lengte van de ankerlijn worden aangepast aan de diepte van het hoogwater en uiteraard niet alleen aan de stroomomstandigheden. Daarom zal de kennis van de getijden en de coëfficiënt van invloed zijn op de te beschouwen vermijdingszone en dus op de gevaren en hindernissen voor uw boot die zich waarschijnlijk in deze zone bevinden.
Het weer
Het weer, samen met het soort kustlijn, bepaalt in grote mate de veiligheid van de ankerplaats.
Het is absoluut noodzakelijk de weersvoorspellingen te raadplegen alvorens uit te varen, of het nu voor een paar uur of voor meerdere dagen is. Voor een ankerplaats is deze operatie des te nuttiger omdat de weersomstandigheden kunnen veranderen en het de bedoeling is een ankerplaats te vinden die beschut is tegen de wind voor de duur van het ankeren.
De ankerplaats moet een goede bescherming bieden wanneer het anker wordt uitgegooid en moet anticiperen op de toekomstige omstandigheden. Bij een zuidwestenwind, en als die waarschijnlijk naar noordwest zal draaien, moet de beschutte ankerplaats beide gebieden tegelijk beschermen.
Ook als u tijdens het ankeren van plan bent met een bijboot aan land te gaan, moet u met deze mogelijkheid rekening houden door de juiste ankerplaats te kiezen.
Om het weer te controleren:
➡️ www.meteofrance.com en www.shom.fr/fr
➡️ VHF kanalen 63 en 79
Beoordeling van het aanmeergebied
Weinig geoefend, isobservatie door het maken van een langzame draai rond de aanmeerplaats om de te gebruiken aanmeertechniek te bepalen, van essentieel belang. Bovendien moet deze keuze ook worden bepaald ten opzichte van de reeds in het ankergebied voor anker liggende boten. Door in te schatten wat de gevolgen zijn van een omwaaiende of aanwakkerende wind, de jacht op het anker, de mogelijkheid om meer kettinglengte te laten vallen, kunt u anticiperen op situaties die snel ongemak kunnen veroorzaken.
Welke bevochtigingstechniek moet ik kiezen?
Er zijn verschillende aanmeertechnieken, en het is niet altijd gemakkelijk te kiezen welke te gebruiken, afhankelijk van de aanmeerplaats en de omgeving. Hier zijn enkele voorbeelden:
Enkele aanlegplaats
Zodra u de ideale plaats hebt gevonden om uw boot voor anker te leggen, moet u de boot tegen de wind of de stroming (de sterkste is van toepassing) laten stoppen. Vaar dan, zodra de motor is afgezet, met de juiste lengte ankerlijn, minstens 3 maal de hoogte van het water: de boot drijft achteruit en heeft de neiging te vallen. In de zeilhandleidingen wordt een lengte van 3 tot 5 maal de totale hoogte van het water aanbevolen, d.w.z. diepte + getijdehoogte + davithoogte. Als de gewenste lengte is bereikt, moet hij zachtjes worden teruggeslagen. Een reeks schokken aan de ketting wijst erop dat het anker sleept en de bodem niet heeft aangehaakt, terwijl een lage spanning erop wijst dat het anker wel is aangehaakt. Hoe meer ketting er is, hoe beter het anker zal houden.
Als u het motorvermogen opvoert om achteruit te varen, kunt u controleren of uw boot goed verankerd ligt. Tenslotte maakt u het meer vast aan een klamp aan boord.
Oringuer
Op rotsachtige bodems bestaat het risico dat het anker niet kan worden opgehaald. Daarom is een meertros een oplossing om de meertros te behouden.
De meerlijn is een eenvoudig apparaat dat bestaat uit een kabel of touw, verbonden met een boei, die op de ruit van het anker wordt geslagen om het anker te lokaliseren. De lengte van het touw komt overeen met de hoogte van het water met een kleine extra marge. Deze handeling wordt "anker uitzetten" genoemd.
IJzeren hand (meerhaak)
De ankerlier is niet geschikt voor horizontale kracht. Daarom wordt de "ijzeren hand" of meerhaak gebruikt om de spanning op de kettingtros te verlichten.
Overdag de ankerbol (geeft aan dat de boot stil ligt, niet manoeuvreert en zonder wacht is) en 's nachts het ankerlicht.
Als de verankering eenmaal op zijn plaats zit, moet u ervoor zorgen dat de verankering goed vastzit. Daarom hebben de meeste GPS-toestellen een functie om een aanmeercirkel te definiëren. Zodra u de in uw GPS gedefinieerde zone overschrijdt, gaat er een alarm af. U kunt echter ook een meer traditionele methode gebruiken. Dit bestaat uit het nemen van drie oriëntatiepunten aan de kust (landmarks). Eenmaal ingesteld, kunt u een peiling uitvoeren en de beweging van deze oriëntatiepunten observeren.
Scherpen
Deze methode wordt gebruikt om de draaicirkel te beperken, maar is niet geschikt voor slecht weer. De ankers werken om beurten, maar niet tegelijkertijd. Ook is het belangrijk dat de ankers tussen 60 en 90° van elkaar worden gezet.
Emboss
Ankeren in een rivier, bijvoorbeeld, beperkt de draaicirkel aanzienlijk. Gebruik deze techniek niet bij slecht weer. Het principe is om twee ankers (één aan de voorkant, de andere aan de achterkant) te verankeren, om de boot op zijn as te houden. U kunt één anker vervangen door een touw of tros die u uit een boom slaat.
Empenneler
Deze afmeertechniek is ideaal bij slecht weer, ongeacht de afmeerplaats, wanneer de wind of de stroming sterk is. De techniek is gebaseerd op het gebruik van twee ankers. Een tweede anker verankert zich in het verlengde van het eerste. Op die manier werken ze samen en voorkomen ze dat de boot gaat jagen.
"Verankeren is voor Recreant wat kamperen in de wildernis is voor de kampeerder. De ontdekking van de kustlijn over zee biedt een immense ruimte van vrijheid en stelt u in staat om fabelachtige landschappen te ontdekken. Wat is een beter moment in het leven van een zeeman?
De vuurtoren van Cordouan, de meest populaire ankerplaats in de monding van de Gironde
De vuurtoren van Cordouan ligt op 7 km van de monding van deGironde.
De vuurtoren licht op en maakt het verkeer in de twee passen die toegang geven tot de monding van de Gironde zeer veilig:
- De Grande Passe de l'Ouest, 's nachts gemarkeerd, die vanaf de Coubre-oever langs de noordelijke oever loopt.
- De Zuidpas, die smaller is en 's nachts niet gemarkeerd.
Vanaf Port Médoc is het bij goed weer niet bijzonder moeilijk zeilen. Wanneer de deining en de wind matig zijn, moet ter plaatse grote voorzichtigheid worden betracht. Het gebouw is omgeven door zand en rotskusten van 1 tot 5 meter.
De vuurtoren bevindt zich op een plateau en grenst aan een zandbank die van jaar tot jaar verschuift.
Het biedt een prachtige ankerplaats die kan worden gebruikt van mid-tij naar beneden tot mid-tij naar boven aan de rand van de zandbank. Deze configuratie stelt u in staat de vuurtoren te voet te bereiken terwijl u uw boot voor anker laat liggen. De deining kan groter zijn bij opkomend tij en soms een flinke chop veroorzaken.
➡️ Ontdek de verschillende vaarroutes op het estuarium van de Gironde vanuit Port-Médoc